Zjawisko kawaii jest zastanawiające, bowiem nie do końca wiadomo skąd się wzięło. Na temat pochodzenia stylu jest wiele spekulacji. Każda z teorii, w jakich okolicznościach i z czego wynikając, mogła narodzić się kultura kawaii wydaje się sensowna. Najprawdopodobniej też, że nie istnieje tylko jeden czynnik, a do narodzin zjawiska kawaii style przyczyniło się wiele sytuacji i elementów.
Kawaii jako następstwo upadku
Zjawisko zaczęło kształtować się po przegranej II wojnie światowej, podczas której Amerykanie pokonali Japonię z pomocą bomb atomowych i rozpoczęli okupację kraju. Być może Japonia, zdająca sobie sprawę ze swej bezradności, słabości i zależności w pewien sposób utożsamiała się z twórczą wizualizacją uroczych zabawek. Wiadomo również, że przedmioty i osoby, wpisujące się w nurt kawaii wzbudzają chęć opieki i jednocześnie dominacji. Możliwe, że właśnie w tym leży podłoże powstania stylu kawaii. Zdominowana przez Amerykanów Japonia pragnęła własnej dominacji na pewnym polu, a skoro nie mogła jej osiągnąć politycznie to postanowiła wytworzyć dla niej ujście. Innym powodem, dla którego mogło narodzić się kawaii jest presja społeczna.
Kawaii jako wyrwanie się z hierarchii
W Japonii istnieje silny wewnętrzny oraz zewnętrzy przymus przystosowania się do wymogów społeczeństwa. W przeciwieństwie do Europy, gdzie dorosłość to nowe możliwości i wolność, w Japonii wiąże się to z pewnym określonym schematem postępowania oraz spełnieniem oczekiwań w pierwszej kolejności. Dorosły zmuszony jest do porzucenia młodzieńczej natury oraz pragnień i wypełnienia wyznaczonej roli społecznej. W Kraju Kwitnącej Wiśni hierarchia określona jest na każdej płaszczyźnie. Z łatwością dostrzegalna w pracy, czy szkole, nie tylko na podstawie autorytetu, lecz również w stosunkach koleżeńskich. Dodatkowo hierarchię umacniają zależności, wywodzące się z tradycji konfucjańskiej, określane mianem „amae”. Nazwa pochodzi od słowa amai, które oznacza słodki. W tym przypadku jedna z osób, uwikłanych w taką relację wykazuje pragnienie czyjeś opieki, miłości i uwagi i jednocześnie przez to staje się podległa. Można stwierdzić, że do rozprzestrzenienia się kawaii przyczyniła się właśnie wrodzona skłonność Japończyków do opiekuńczości, którą w jeszcze mocniejszym stopniu uwarunkowała rodzima kultura.
Kawaii miało także stanowić formę akceptacji, odstąpienia od ideału i dążenia do perfekcji. Wszelkie ułomności fizyczne (np. krzywy zgryz) uznaje się za kawaii. Więcej, kawaii miało stać się sposobem na ucieczkę od rzeczywistości. W przytłaczającym świecie pełnym zasad, wymogów i obowiązków styl miał zapewniać odrobinę wolności. Japończycy mają skłonności do nadmiernej estetyzacji rzeczywistości i tym właśnie stało się kawaii – formą estetyzacji. Przedmioty kawaii, które zatracały swą funkcjonalność na rzecz wyglądu stawały się codziennością. Dla przykładu natsuke, czyli niewielkich rozmiarów rzeźby do mocowania woreczków na drobne przedmioty przy kawaii kimonie z czasem stawały się coraz bardziej ozdobne i wymyślne. W efekcie ich pierwotne zastosowanie zostało zepchnięte na drugi plan. Doskonałym przykładem są również drzewka bonsai, jeden z szablonowych elementów kultury Kraju Wschodzącego Słońca, które nie mają innej funkcji poza estetycznym wyglądem. W tym celu są w pełni kontrolowane, by zostały odpowiednio ukształtowane.
Teoria Nakamury
Pula możliwości, w jakich narodziło się kawaii nie wyczerpuje się. Autorka wystaw na temat historii kawaii, Keiko Nakamura na czas powstania stylu wskazuje rok 1914,
w którym powstał pierwszy sklep Yumejiego Takehisy dla młodych dziewcząt i kobiet. Sklep sprzedawał przedmioty określane właśnie, jako kawaii. Jednak termin ten jeszcze wtedy nie miał tak silnego znaczenia i popularności. Późniejsza moda wśród dziewcząt na pisanie listów w bardzo ozdobny sposób i na specjalnym papierze, która trwała w latach 70. i 80. XX wieku, wpłynęła na rozwój stylu kawaii. Przełomem, który umocnił styl było powstanie Hello Kitty w 1974 roku w okresie sprzyjającego modzie kawaii „baby boom”. Otworzenie w latach 80. Disneylandu na terenie Japonii było wisienką na torcie, przypieczętowaniem już rozwiniętego stylu bycia uroczym.
Nie można jednak do końca powiedzieć, co w rzeczywistości uplasowało kawaii na tak wysokiej pozycji, jaką po dziś dzień utrzymuje. Kawaii, bowiem osiągnęło wpływy w każdym aspekcie życia społeczeństwa i stało się nie tylko stylem, ale swoistym sposobem myślenia.
