historia biżuterii
(fot.pixabay.com)

Historia biżuterii jest naprawdę długa, bowiem pierwsze znaleziska sięgają 100 000 lat wstecz. Oczywiście, nie są to znane nam obecnie nowoczesne ozdoby, lecz przedziurawione muszle, prawdopodobnie przeznaczone na naszyjniki. W czasach od prehistorii aż do średniowiecza biżuteria miała więcej funkcji, niż bycie ładną ozdobą. Wyróżniało się trzy funkcje. Pierwsza – użytkowa, druga – ozdobna i dekoracyjna, trzecia – religijna. Niegdyś prawdziwym szykiem była biżuteria z bursztynu lub z dużymi, drogocennymi kamieniami. Biżuteria w czasach antyku oraz średniowiecza stanowiła o statusie osoby, była oznaką władzy, zamożności i przynależności stanowej. Nie każdy mógł pozwolić sobie na kosztowności.

biżuteria dłoni
(fot.pixabay.com)

Początki, czyli jak przyozdabiali się starożytni

W czasach prehistorycznych przede wszystkim wykonywano biżuterię z kości, skór, zębów, muszli, kamieni, czy roślin. Były to proste ozdoby, początkowo bez zdobień, a z czasem ryto na nich wzory.

W starożytności biżuteria zyskała funkcję ochronną (amulety) oraz informującą o pozycji społecznej. Bardzo ważne dla tej epoki było odkrycie możliwości obróbki metali, co zapoczątkowało biżuterię o odmiennych, bardziej wyrafinowanych formach, wykonaną z miedzi, srebra, złota oraz metali półszlachetnych. Duży wpływ na rozwój biżuterii mieli także Egipcjanie oraz Grecy i Etruskowie. Egipcjanie nadali początki bogato zdobionej biżuterii, dekorowanej kamieniami. Wierzyli, że kamienie mają szczególną moc, odstraszają owady i gady, złe moce, albo przynoszą deszcz. W tym czasie popularne były bransolety na nogach i rękach oraz szerokie kolie wokół szyi. Felicjanom zawdzięczamy z kolei biżuterię filigranową oraz granulową. Dotychczas bransolety były wykonane z jednego kawałka, nie posiadały zapięć ani przerw, co zmienili dopiero Grecy. Pierwsza bransoletka z pęknięciem, gdzie końce jedynie się stykały pojawiła się właśnie w Grecji. Etruskowie z kolei zrewolucjonizowali kategorię biżuterii dłoni, czyli pierścionków. Tworzyli starannie rzeźbione pierścienie.

Średniowieczny czar

Przechodząc do średniowiecza, biżuteria odzwierciedlała hierarchiczny podział społeczeństwa. Uprzywilejowane i zamożne warstwy nosiły złoto, srebro i kosztowne kamienie, zaś pospólstwo zadowalało się cyną, miedzią i innymi metalami nieszlachetnymi.
W tych czasach również przypisywano biżuterii magiczną moc, bowiem miała chronić od wszelkiego zła. W epoce baroku i renesansu biżuteria miała być bogata, cieszyć oko, jej funkcje okrojono do dekoracyjnej. Dokonano standaryzacji ozdób. Zaczęto również używać pereł. Kamienie szlachetne zyskały na znaczeniu. Początki swojej sławy miał brylant.

trendy w biżuterii
(fot.pixabay.com)

Współczesny styl

Wiek XIX zmienił nieco oblicze biżuterii, która głównie przeznaczona była dla kobiet. Wielką popularnością cieszyły się pierścionki i bransoletki, szczególnie wybierano zdobienia motywami roślinnymi. Wiek XX z kolei był czasem narodzin biżuterii sztucznej, tworzonej masowo. Sama Coco Channel zachęcała do łączenia biżuterii sztucznej z prawdziwymi klejnotami. Duży wpływ na trendy w biżuterii miała telewizja i kino, gdyż za modne uważano te modele biżuterii, które widziano w popularnych wtedy filmach. Tendencję tą przeniesiono do kolejnego wieku i tak po dziś dzień mamy reklamy telewizyjne
i odwzorowywanie biżuterii ze szklanego ekranu. W wieku XXI biżuterię wykonuje się
z różnych materiałów. W większości przypadków jest sztuczna i tworzona masowo na taśmach produkcyjnych przez maszyny. Jednak podróbki i imitacje wykonuje się precyzyjnie, by trudno było odróżnić je od oryginału.

Tak zmieniała się na przestrzeni wieków funkcja oraz proces powstawania i zdobienia biżuterii. Od ważnej funkcji ochronnej i materiałów prostych, często organicznych do maszynowo produkowanej, jedynie o znaczeniu ozdobnym biżuterii musiało minąć wiele stuleci.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here