Japonia jest krajem liczącym sobie 127 290 000 mieszkańców. W tym około 0,6 % osobników narodowości innej, niż azjatycka. Jednak, pomimo takiego zagęszczenia ludności możliwa jest izolacja jednostki. Ciekawostką o Japonii jest, że dane zjawisko nie polega na ścisłym wykluczeniu ze społeczeństwa. Przejawia się ograniczeniem kontaktu fizycznego, choć ma inny wymiar w stosunku do cudzoziemców. Czym zatem jest ów izolacja?
![społeczeństwo japońskie](https://www.poprostukasia.pl/wp-content/uploads/2020/02/japan-4141578_640.jpg)
Japonia wobec Japończyków
W tłoku ulicznym wielkich aglomeracji rzadko zdarza się, by dochodziło do długotrwałego kontaktu fizycznego. Wyjątkiem jest komunikacja publiczna, w której dany kontakt jest niemożliwy do uniknięcia. Marcin Bruczkowski, autor „Bezsenności w Tokio”, nazywa pewnego razu społeczeństwo japońskie „społeczeństwem czułkowym” przez wzgląd na umiejętność poruszania się bez dotykania mijanych ludzi. Japończycy posiadają tę niesamowitą umiejętność i wśród gęstego tłumu są w sanie przejść bez stykania się z jakimkolwiek innym ciałem. Kontakt fizyczny jest również maksymalnie ograniczony podczas powitań i pierwszych spotkań, kiedy to osobnicy wymieniają ukłony. W przeciwieństwie do uścisku dłoni, odpowiedni ukłon stanowi oznakę szacunku wobec drugiej osoby. Obecnie jednak, szczególnie wobec cudzoziemców, dopuszcza się powitanie poprzez podanie ręki.
Jednak na tym kreatywność zdystansowanych i ceniących sobie przestrzeń prywatną Japończyków się nie kończy, bowiem wynalazkiem ostatnich lat jest pociąg złożony z kapsuł. Każdy podróżujący ma własną, małą komorę z zaścielonym łóżkiem i sprzętem elektronicznym – odtwarzacz muzyki oraz telewizor. Obecnie na terenie Kraju Kwitnącej Wiśni funkcjonują ośrodki zwane „hotelami kapsułkowymi„. Zasada jest identyczna, co w przypadku wyżej wspomnianego pociągu – każdy odwiedzający otrzymuje swoją małą przestrzeń. Kapsuły przypominają miniatury pokoi, mających kształt prostokątny bądź kwadratowy. Należy wspomnieć, że ww wszystkich komorach jest źródło światła, sprzęt elektroniczny oraz pościel.
![cudzoziemcy](https://www.poprostukasia.pl/wp-content/uploads/2020/02/urban-438393_640.jpg)
Japonia wobec Gaijinów
Zjawisko izolacji ma się nieco inaczej w przypadku cudzoziemców. Faktem jest, iż obcokrajowcy nie będą w stanie nigdy w pełni zasymilować się z japońskim społeczeństwem. Wynika to z głębokich różnic w mentalności cudzoziemców oraz kulturowych. Japonia była krajem hermetycznym do XVII wieku. Została zniewolona przez wpływy Amerykanów po przegranej wojnie na Pacyfiku w roku 1945. Historia, w której Japonia wielokrotnie narażona była na szwank ze strony innych nacji, wywołała zjawisko nieufności i lęku przed obcokrajowcami.
Obecnie szczególnym powodem zdystansowania wobec cudzoziemców jest bariera językowa. Język angielski stoi na niskim poziomie w Kraju Kwitnącej Wiśni, a nieśmiali Japończycy niechętnie posługują się obcym dialektem. Przedstawiciele Wysp Japońskich obawiają się, że nieobeznani cudzoziemcy zbrukają ogólnie przyjęte zasady zachowania. Stąd wynika zainteresowanie podczas używania pałeczek przez Gaijinów. Z powodu bariery językowej Japończycy starają się unikać obcokrajowców na ulicach. Wynika to z obawy, iż zostaną zapytani o drogę lub poproszeni o pomoc, co wymagało będzie posługiwania się językiem angielskim. Pomimo wzrostu tolerancji i chęci nawiązywania kontaktów z cudzoziemcami wśród młodszych pokoleń społeczeństwa, Gaijini wciąż nie mają często wstępu do niektórych miejsc. Marcin Bruczkowski w swoim pamiętniku z podróży wskazuje przykłady tegoż zjawiska, gdy cudzoziemca nie wpuszczony do love hotelu, restauracji, bądź też grzecznie odmawia się mu ofert posiadłości w biurze ogłoszeń mieszkaniowych. Jednak niechęć wynika nie z wrogości, lecz z lęku o niezachowanie etykiety przez danego cudzoziemca.